(Impreza - Andrzejki 2011)

Jestem Mariola dziewczyna tutejsza
Śliczna, mądra i skromna jak gejsza
Jestem zagorzałą patriotką lokalną
Pozwólcie przeczytam wiejską pieśń pochwalną:

Bardzo kocham me Jaśkowice
To urocza wieś i piękne okolice
Tu świeżym asfaltem pachną ulice
I kwiatów w około pełne donice
Mamy klasztor, park i cztery stawy
W planach sołtysa jest plac do zabawy

A sołtysa mamy nie byle jakiego
W całym powiecie nie znajdziesz lepszego
On każdą naszą załatwi sprawę
Wyremontuje świetlicę, urządzi zabawę

Bracia Golce wychwalali Jaśkowic wdzięki
Pozwólcie zaśpiewam kawałek piosenki:
,,Kiedy widze Jaśkowice to kwice
A łocy mi świecą jak znice
Bo dobrze przecież wiesz,
Że to wspaniała wieś
Tu możesz robić se co chcesz
Kiedy widze Jaśkowice to kwice...”

Ludzie są mili, pracowici i grzeczni,
Chętni do współpracy, porządni, stateczni
Każdy ma tutaj serce na dłoni
No.... jak go wkurzysz to cię pogoni

Kobiety są piękne, powabne, wiecznie młode
Czego ja sama jestem dowodem
Tu dziecko się cieszy i rodzic wesoły
Tu nikt nam we wsi nie zamknie szkoły
Nikt na nas z góry nie woła
Niema tu księdza, ani kościoła
Po wsi se człowiek chodzi bez stresu
Nie ma u nas bloków, więc nie ma blokersów
Tu ludzie spokojni, tu niema wariatów
Więc brak jest również komisariatu

Nasza młodzież to fajne dzieciaki
Grzeczne dziewczyny i super chłopaki
By zobrazować, mam wierszyk taki :
,, Wąska kładka, bystra woda
Kto babuni rękę poda?
Skoczył Janek porwał rentę
Tak uzdrowił babuleńkę
Babka śmiga dziś jak młoda,
Już nie straszna kładka, woda
Bo wiadomo forsy szkoda”

Jest sklep u nas z pełnym wypasem
W nim Damian towaru ma całą masę
Tu wszystko dla siebie znajdzie kobieta
Masło, wędlinę, warzywo, kotleta
Coś do obiadu, no i do chleba
Cóż takiej kobiecie więcej potrzeba
Mężczyzna zaś znajdzie tu coś do wypicia
No co… chłopu coś się należy od życia
A gdy ci bieda zajrzy pod strzechę
Damian sprzeda towar na krechę.

Tu dla rozwoju jest perspektywa
Do przodu prą firmy jak lokomotywa:
Stoi w podwórku wielka kopara
Ciężka…, ogromna..., nie taka stara
Trochę nie szczelna i pot z niej spływa
To hydrauliczna, tłusta oliwa
Co pompa ją tłoczy rurami do tłoków
A tłoki ruszają podpory z dwóch boków
I do ramienia i dalej do łyżki
Z kabiny Janusz steruje tym  wszystkim.
A co tam, tuż obok tak trzaska i puka
Do taktu turkoce i wali i stuka
Tak to to, tak to to, tak to to,
Gładko tak, lekko tak, rytm płynie w dal
Jak by kto młotkiem walił o stal
To Stefan Pawlicki gnie jakieś blachy
On robi rynny, naprawia dachy
A dalej śmieciara O...! jaka wielka
W niej śmieci upycha żelazna belka
Stoi i sapie, dyszy i dmucha
Kurz z rozdętego jej brzucha bucha
Już ledwo sapie, już ledwo zipie
A jeszcze Krzysiu śmieci w nią sypie.
Tam ciężarówka ruszyła z mozołem,
I kręci się, kręci się, koło za kołem
I w biegu przyspiesza i gna coraz prędzej
I dudni i skacze, łomoce i pędzi
Pruje Matusiak przez wioskę tirem
On musi towar dostarczyć za chwilę.
Pędzą chłopaki, a dokąd, na wprost
Po drodze, po drodze, po drodze, przez most,
Pod górę, przez łąki, przez pola i w las
To drwale tutejsi, chcą zdążyć na czas
W centrum prężna Spółdzielnia Rolnicza
Co zawsze nam chętnie salę użycza
Tych firm to u nas jest ze czterdzieści
I sama nie wiem, co się w nich mieści
I choć bym wymieniała całą godzinę
To i tak pewnie kogoś pominę
Więc kończę powoli nim mnie stąd wytrzasnom
Od tego gadania, już mi gardle zaschło
Kocham was i się z tym nie kryję
I jak kto postawi, chętnie się napiję

Wiersz ten drodzy panowie i piękne panie
To patriotyzmu lokalnego dla Was przesłanie
Byście do odnowy tej wsi, podjęli wyzwanie
Niech każdy z nas te słowa zapamięta:
Nasza wieś, to my ! A jej dobro to rzecz święta !
Zamiast narzekać, że coś nie wyszło
Bogu dziękujmy, że żyć nam tu przyszło
Nie wiem, czy sobie sprawę zdajecie
To dla nas najlepsze miejsce na świecie
Tak, to są fakty, ja nie chcę czarować
My się musimy tu zintegrować,
Odrzućmy wszelką do siebie urazę
Jako morał przytoczę pana Chwista frazę
"MOI DRODZY - ZAWSZE RAZEM !!!"

                                    przygotowanie:  Mariusz Iskierka
                                    tekst:                   Jacek Ramach
                                    w roli głównej:   "Mariola"