Idzie Grześ przez wieś
Worek śmieci niesie
Będzie nimi palił w piecu
Bo już przyszła jesień

Spalił Grześ już worków sześć
Dym po wsi się snuje
Spalinami bucha piec
Dookoła wszystko truje

Dym już siadł na Grzesia sad
I na ogród też …
Już na całą okolicę
Kwaśny pada deszcz

Kiedyś Grześ źle poczuł się
- co się ze mną dzieje?
Życie na wsi … jak lekarstwo
- taką miał nadzieję

Wiejskie powietrze, a jedzenie… bajka!
Świeże warzywa ze swego ogrodu
Zioła z łąki za stodołą, a z kurnika jajka
Z dala od miejskiego smrodu

Pędzi Grześ przez wieś karetką
Głos syren się niesie
Ludzie patrzeć wybiegają prędko
- Oj! coś nie dobrze jest z Grzesiem

W szpitalu Grześ lepiej poczuł się
Powoli dochodzi do siebie
Lecz ciągle myśli - co męczy mnie?
Co za choroba? - nie wie

Wtem lekarz woła - Grzesiu jest źle!
To ciężkie organizmu zatrucie
Nie wiem jak można tak zatruć się?
Czy ty pracujesz w hucie!?
Aby ratować zdrowie swe
Na wieś trzeba uciec!

Słowem Grześ nie odezwał się
No, że... on na wsi od małego
Domyślił się, co robił źle
No, i... nie przyznał się do tego

Zrozumiał Grześ i przejął się tym
Co wykazało badanie
Niszczył go toksyczny dym!
Przez śmieci w piecu spalanie

Idzie Grześ przez wieś
Worek śmieci niesie
On już ich nie spali w piecu
… wyrzuci gdzieś w lesie

… i tak dalej …

                               Jacek Ramach